Laser wysokoenergetyczny umożliwia nieinwazyjne i błyskawiczne leczenie bólu, stanów zapalnych, zwyrodnień, usprawnia procesy regeneracyjne, likwiduje stare fibroblasty i stymuluje nowe. Moc lasera wysokoenergetycznego jest 30-krotnie wyższe niż w tradycyjnych laserach, a głębokość penetracji tkanek wynosi 5cm. Ważną również różnicą jest fakt, że tylko lasery wysokoenergetyczne powodują stymulację termiczną.
Skutki biologiczne w organizmie:
- Efekt przeciwzapalny i przeciwobrzękowy – zastosowanie terapii laserem wysokoenergetycznym pomaga w redukcji rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz aktywacji drenażu limfatycznego, co przyczynia się do zmniejszenia obrzęków spowodowanych urazami lub zapaleniem;
- Efekt przeciwbólowy – laser wysokoenergetyczny wykazuje pozytywne oddziaływanie na receptory bólowe, a także wyzwala produkcję endorfin;
- Progresja aktywności naczyniowej – terapia wpływa na zwiększenie neowaskularyzacji (kształtowanie się nowych naczyń włosowatych) co w efekcie skutkuje lepszym gojeniem się ran;
- Wzrost aktywności metabolicznej – Poprzez zwiększenie produkcji enzymów transportujących tlen ułatwia naprawę i regenerację uszkodzonych komórek;
- Poprawa funkcji nerwu;
- Regeneracja ran w tkankach miękkich;
- Gojenie się ran na skórze.
Wskazania do lasera wysokoenergetycznego:
- ostroga piętowa,
- zespoły przeciążeniowe (np. łokieć tenisisty, łokieć golfisty,
- zapalenie ścięgna Achillesa,
- kontuzje sportowe (naderwania, naciągnięcia, zwichnięcia, skręcenia),
- zapalenie stawów,
- zespół bólowy kręgosłupa,
- dyskopatie,
- zmiany zwyrodnieniowe stawów,
- blizny, otwarte rany,
- Hallux,
- Zapalenie kaletki,
- Uszkodzenie łąkotek,
- Rwa ramienna.
Przeciwwskazania do lasera niskoenergetycznego:
- choroba nowotworowa,
- stany gorączkowe,
- ciąża,
- arytmia i niewydolność krążenia,
- nadwrażliwość na światło,
- epilepsja,
- choroby bakteryjne, wirusowe, grzybicze,
- implanty metalowe i elektroniczne,
- skłonności do krwawień.
Należy unikać naświetlania poszczególnych miejsc, takich jak:
- gruczołów wydzielania wewnętrznego,
- miejsc wszczepienia implantów,
- okolicy głowy u pacjentów z epilepsją,
- tatuaży,
- miejsc posmarowanych maściami, kremami, itp.
- miejsc poddanych wcześniej terapii podnoszącej temperaturę, np. diatermii, ultradźwięków,
- okolic nadbrzusza u kobiet w trakcie krwawienia miesięcznego.